Rozdział 2 : A teraz zrozumiałem swoje uczucia

- Chodziło mi o to Gaara , że nie byłem pewien czy ona idzie na spotkanie z chłopakiem czy … - nie dokończył bo  wszedłem mu w słowo .

- To ona ma chłopaka ?! – zapytałem ze złością i ze zdziwieniem. Dlaczego mi nie powiedziała ?!

- Gaara dasz mi skończyć. No więc chciałem wiedzieć do kąt idzie czy do chłopaka czy na grób swoich rodziców i na tydzień żałoby , poszukiwanie zabójcy i na morderczy trening. To tyle.

- I co? Na co idzie?

- Idzie na grób rodziców , ten tydzień żałoby, poszukiwanie zabójcy i na ten morderczy trening.

- Kankuro a wiesz gdzie jest grób jej rodziców? – zapytała Temari.

- Niestety nie siostra , myślałem że powiedziała tobie Gaara , ale po tym jak się pytałeś sądzę , że nie wiesz. Znając szczęście wie to tylko rada.

- Zatem chodź my do nich się spytać .

- Ale Gaara , nie możesz teraz , masz obowiązki Kazekage z których nie możesz zrezygnować .

- Masz racje siostro – powiedziałem pokonanym głosem – A ty wiesz gdzie ona poszła ?

- Wiesz , że tak. – powiedziała z uśmiechem na twarzy.

- To gdzie ?!

- Jezu Gaara opanuj się , poszła w stronę  wodospadów.

- A ty skąd  to wiesz ?

- Ponieważ mi to powiedziała i poznałam kierunek , w którym podążyła

  Biegłam ile sił w nogach aby dogonić Naruto i Shikamaru aby im przekazać , że wzywa ich Minato i Jiraya. Podbiegłam do bramy i zauważyłam , że się zatrzymali i spojrzeli na mnie .

- Co tak się śpieszysz Hinata ? – zapytał Naruto

- Twój ojciec kazał mi was dogonić i przekazać wam , że macie wracać bo musisz jeszcze mieć przygotowanie na Hokage .

- A no tak. Sorry Shikamaru , ale nici z naszego patrolu .

- Beznadzieja . Naruto robi się z ciebie baba !

- Odpuść mu Shikamaru. To nie jego wina , że ma teraz tyle spraw na głowie …

- Ta… Ale nie powinien zapominać o życiu osobistym , a właśnie Naruto jak tam twoje sprawy sercowe ? – zapytał Shikamaru z podejrzliwą miną .

- Wiesz , że nie mogę znaleźć odpowiedniej dziewczyny ….