wyznanie Hinaty

 Otworzyłam oczy i zobaczyłam czyjąś twarz przy mojej. Nie wiedziałam kto to jest . Kiedy moje oczy przyzwyczaiły się do mroku, rozpoznałam twarz . To był Naruto !! Leżał koło mnie z zamkniętymi oczami i z uśmiechem na twarzy . Na pewno śni mu się coś miłego . Oderwałam wzrok od jego ust i zerknęłam w dół . Nie miał na sobie koszuli , był odkryty i na szczęście miał na sobie spodnie . Odetchnęłam z ulgą . Spojrzałam na siebie . Miałam cały tułów okryty bandażem , miałam spodnie i byłam  przykryta kołdrą . Zdjęłam z siebie kołdrę i chciałam przykryć Naruto , ale jak tylko spróbowałam usiąść czułam ogromny ból na całym ciele. Mój oddech przyśpieszył , zaczęłam ściskać dłonie w pięści i je rozluźniać , leciały mi łzy bólu , byłam bezbronna , byłam za słaba nawet na to żeby się podnieść , do głowy przychodziły mi setki pytań. Kto mi to zrobił? Co robi tu Naruto ? Gdzie ja jestem ? Dlaczego nic nie mogę zrobić ? Te pytania cały czas mnie prześladowały od momentu otworzenia oczu . Usłyszałam coś dziwnego co mnie przeraziło . Okazało się , że to ja wydaje ten dźwięk swoim histerycznym  płaczem. Kazałam się sobie zamknąć , ale nie potrafiłam. Zmusiłam się do bycia cicho mówiąc w myślach żeby nie obudzić Naruto . Gdy to sobie powtarzałam z zamkniętymi oczami, poczułam kogoś dłonie na mojej prawej dłoni i lewym policzku . Otworzyłam oczy i zobaczyłam twarz Naruto , która znajdowała się nad moją. Od razu przestałam płakać a zaczęłam się czerwienić jak burak . Po mojej głowie zaczęły krążyć różne myśli . Jaki Naruto jest przepiękny . Kocham cię!!! Jesteś całym moim życiem . Jestem w tobie zakochana od 10 lat , od momentu kiedy po raz pierwszy stanąłeś w mojej obronie ... . I tak w nieskończoność . Z rozmyślania wyrwał mnie jego głos