Ostatni płomień wiru cz. 5

 Ten nieśmiały pocałuneczek, zamienił się w namiętny pocałunek. Byliśmy przyklejeni do swoich ust do puki nie zaczęło padać. Zaczęłam się śmiać i znowu pocałowałam go. Krople deszczu leciały po nas a my nic sobie z tego nie robiliśmy. Nasze serca biły w tym samym rytmie, nasze oddechy połączyły się w jedność, krople deszczu zaczęły ozdabiać nasze włosy. Po pięciu minutach rozpadało się jeszcze bardziej. Ale my nic sobie z tego nie robiliśmy. Byliśmy dalej zanurzeni w pocałunku, niż w realnym świecie. Wplotłam palce w jego blond czuprynę i przybliżyłam się jeszcze bliżej jego słodkich ust. Objął mnie w pasie i przyciągnął jeszcze bliżej siebie. Pomiędzy naszymi ciałami nie było żadnej szpary. Przewróciłam się i znajdowałam się na nim. Otworzyłam oczy i ujrzałam jego przepiękne oczy otoczone wachlarzem rzęs. Widniał w nich miłość i szczęście. Uśmiechnęłam się do niego. Szybko podniósł się z ziemi z zadziornym uśmiechem. Podniósł mnie i posadził na plecy. Złapałam się go kurczowo. Nagle  zauważyłam kogoś w lesie. Przysunęłam swoje usta do ucha ukochanego.
- Minato ktoś nas obserwuję.
- Też to zauważyłem.- powiedział szeptem.- To co idziemy do twojego domu? Musisz go przecież zwiedzić i się wypakować. Z chęcią ci pomogę.- powiedział głośniej aby nasz obserwator to usłyszał.
- Jasne.- powiedziałam i poczochrałam mu jego mokrą czuprynę. Kropelki wody poleciały mi na twarz. Uśmiechnęłam się i pocałowałam go we włosy.
- Kocham cię.- wymruczałam wtulona w jego włosy.
- Ja ciebie też.



Wiem , że krótkie, ale musiałam to wstawić. Będzie za to jeszcze jedna notka. Te dedykuję kumpeli , która miała wczoraj urodziny.